Happy Holidays!

Kochani moi - zaniedbani, ale kochani!
W te szczególne dni pragnę Wam życzyć wszystkiego co najpiękniejsze na świecie! Mnóstwo koncertów, kasy na bilety, tego, abyście nie przestawali marzyć, miłości, zdrowia, pomyślności, spotkań z prawdziwymi przyjaciółmi, radosnych chwil spędzonych w rodzinnym gronie, najwspanialszej przyszłości, sukcesów, seksu, innych przyjemności, śniegu i rock&roll-owego Sylwestra! Korzystajmy z życia!

Jednocześnie mam cichą nadzieję, że wybaczycie mi moją długą nieobecność. Ja po prostu chcę napisać coś dobrego, bo byle czego Wam nie pokażę, o! Tyle w temacie.

Pozdrawiam i mocno ściskam!
~ Reverie.


Komentarze

  1. captain o.25 grudnia 2014 21:32

    W tym momencie to ja mogę pożyczyć Ci tylko udanego drugiego dnia świąt i sylwestra, Reverie.
    I oczywiście pozostawię po sobie zapewnienie iż czekam na rozdział. Także, żegnam się i z zawiedzeniem melduję iż nie dostałam tego wymarzonego, zabawkowego samochodu. XD

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Reverie.26 grudnia 2014 19:46

      Jak to nie ma samochodu?! No nie!
      Ale spokojnie. Za rok na pewno dostaniesz!
      Pozdrawiam i obiecuję rozdział niedługo :)

      Usuń
  2. Roxy26 grudnia 2014 09:13

    Piękne zdjęcie. Jeszcze rok temu wystarczyło, żebym wyszła z domu i miałam taki widok, ale teraz? Bez śniegu? :(
    Dziekujemy za zyczenia. Wzajemnie! :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Reverie.26 grudnia 2014 19:49

      Ja mam śnieg! U Ciebie nic się nie zmieniło? ;_;
      Za oknem cudownie, pozdrawiam spod cieplutkiego koca :D

      Usuń
  3. Hania 26 grudnia 2014 21:51

    Dziękuję za życzenia i życzę Ci tego samego kochana!
    Ja będę sobie grzecznie czekać na nowy rozdział :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Reverie.26 grudnia 2014 22:44

      W takim wypadku i ja dziękuję za życzenia :)
      Mam nadzieję, że nie będziesz musiała czekać w nieskończoność. Postaram się o to zadbać!

      Usuń
  4. Uzu4 stycznia 2015 19:11

    Reverie, kochanie....
    DODAJ W KOŃCU TEN CHOLERNY ROZDZIAŁ, BO JA JUŻ TU NIE WYTRZYMUJE! Dziękuje za uwagę. :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Rozdział 87. I'm useless.

UWAGA!  Z racji takiej, że wczoraj miała urodzinki moja przecudna czytelniczka (Nie)Zboczona dedykuję jej ten rozdział, a w szczególności zboczone momenty. ♥ *** Steven                     Rozchyliłem usta z zaskoczenia i stałem tak przez jakiś czas. - O kurwa... - mruknąłem do siebie i położyłem obie dłonie na oczach. Katrin! Pobiegłem za blondynką i sprawdzałem każde pomieszczenie po drodze. Zapłakana dziewczyna siedziała na łóżku w sypialni i cicho pochlipywała pod nosem. Podszedłem do drewnianej ramy i usiadłem na skraju. - Maleńka...- wyszeptałem ze łzami w oczach. Katrin odwróciła się do mnie przodem i zaczęła kaszleć od płaczu. Natychmiast chwyciłem jej ramiona i odgarnąłem włosy, które wraz ze łzami poprzylepiały się do policzków. - Przepraszam...zrozumiem...jeśli...mnie...zostawisz... - wymamrotała, szybko oddychając. - Nigdy cię nie zostawię. - dodałem i przytuliłem ją jak najmocniej potrafiłem. Jeszcze nie rozumiałem co to wszystko oznacza, ale chciałem jak najl
Więcej »

Rozdział 29. Brother from another mother

Los Angeles, 05.08.1997 r.              Judy i Michelle znowu siedziały w gabinecie. Chelle przez chwilę zastanawiała się na czym ostatnio skończyła. - Niósł cię do taksówki - przypomniała Judy, zerkając w swoje notatki. Michelle popatrzyła na swoje paznokcie, wyprostowała się i kontynuowała swoją opowieść... Los Angeles, 31.05.1985 r.             Obudziłam się we własnym łóżku, więc dzień zapowiadał się dobrze. Co prawda nie miałam na sobie zbyt wielu ubrań, ale to jeszcze nie koniec świata. Może troszkę przesadziłam z alkoholem poprzedniego wieczoru, lecz wstałam z łóżka o własnych nogach. Ziewnęłam, idąc przez korytarz i założyłam pierwszą lepszą koszulkę wyciągniętą z szafy. Usłyszałam dwa męskie głosy z salonu. - Cześć - powiedziałam, niepewnie wchodząc do pomieszczenia. Slash i Kirk siedzieli na kanapie z nożyczkami w dłoniach. Kirk skądś wziął nożyce do mięsa, a Slash zadowolił się zwykłymi nożyczkami do papieru. - Będą kłopoty - powiedział Kirk, spuszczając wzrok.
Więcej »

Rozdział 25. Zaczynam rozumieć

Rozdział dedykuję komuś, bez kogo ten nigdy by nie powstał. To dla Ciebie, D. *** W snach nie czuje się bólu; człowiek zawsze się budzi, zanim zacznie się prawdziwe cierpienie. ~ Stephen King - Zaczekaj tu. - z nieopisanym wyrazem twarzy, kulejąc na prawą nogę, brunet wrócił do swojej posiadłości. Michelle nerwowo szukała chusteczek w kieszeniach spodni. Łzy płynęły po jej policzkach za każdym razem, gdy w jej głowie pojawiała się myśl o Jimim. W ciągu trzech minut Lemmy znów zjawił się przed jej obliczem. - Weź to. - wręczył jej niezbyt dużą białą paczkę do ręki. - Weź to i nie waż się tego kiedykolwiek oddawać. Niech to będzie moje... odpuszczenie grzechów.  Dobrze wiedziała co jest w środku. Jeszcze lepiej wiedziała z czego chciał by go rozgrzeszyła. Nie oponowała. Szepnęła tylko dziękuję i odwróciła się w stronę bramy. Znów próbowała się skupić na żwirze chrupiącym pod jej stopami, tylko tak mogła spokojnie wsiąść na motocykl i nie oszaleć. Schowała obie paczki i
Więcej »