Lonely Nights

     Po prawej stronie stołu leżało czarne pióro. Slash wziął je do ręki i zdecydowanym ruchem podpisał się czarnym atramentem w zaznaczonych sześciu miejscach. Każdą stronę powoli przebiegał wzrokiem, jakby dawał Chelle i sobie czas do namysłu.      Niedługo przed zachodem słońca państwo Hudson skończyli jedno z wielu spotkań, które jeszcze ich czekały. Axl i Michelle przez chwilę stali w milczeniu przed bramą, patrząc jak Slash odjeżdża z drugiego końca ulicy. - Lubisz watę cukrową? – zapytał Rudy, kątem oka spoglądając na zamyśloną twarz kobiety stojącej obok, jednak na tyle daleko, żeby nawet nie czuć ciepła jego ciała. - Lubię – odpowiedziała odrobinę zdezorientowana. - A co powiesz na mały wypad na Santa Monica Pier ze starym kumplem? – mówiąc to, objął ją delikatnie ramieniem. Chelle zastygła w miejscu, tak dawno nie czuła takiego dotyku. Poczuła się nieswojo – Przepraszam. – Rose wyczuł napięcie i od razu się odsunął. Popatrzył na zażenowaną Chelle i szybko zmienił wy

Niech muzyka przemówi. 29.03.1997, Nowy York      Co to znaczy nie dał rady? Anthony nie dał rady? Czyli, że co...? Że on...? Ale jak to...? Przez kolejne kilka dni, aż do momentu kiedy ujrzała małą brązową trumnę w starej kapliczce w Tucson w Arizonie, nie potrafiła pozbierać myśli. Anthony przegrał walkę z rakiem. Janet opowiedziała jej jak jeszcze rano poprzedniego dnia potrafił rozbawić całe grono pielęgniarek swoim niezwykłym sposobem bycia i jak tysiąc razy zapytał o Jima. Zdążył nawet poukładać zabawki na metalowej półce, pogłaskać tatę po głowie, dać buziaka mamie. Jednak gdy przyszła pora obiadu jakoś nie miał ochoty na pachnące, gotowane warzywa. Może później. Podwieczorek przespał z grymasem na twarzy. Od kolacji szlochał w tę jego ulubioną poduszeczkę w niebieskiej poszewce, na której wymalowany był słonik. Potem bezustannie powtarzał, że wszystko go boli. Janet i Samuel wiedzieli co nadchodzi. Lekarz prowadzący dał im znać już na samym początku, że wyniki z tamt