Rozdział 49. Break free.

Na wyświetlaczu ukazał się numer Hondo. Odebrałam bez wahania i usłyszałam zniecierpliwiony ton sierżanta

-Sanchez gdzie wy jesteście? Próba za pół godziny! Czekam na was na placu głównym na 12. ulicy.- powiedział

-Czekaj! Zaaresztowali nas do wyjaśnienia, wypuścili tylko mnie i Slasha także jeśli chcesz cały zespół to ich stamtąd wyciągnij.- dodałam i czekałam na jego reakcję.

-Niektórych to miasto przerasta...dobra za 5 minut możecie ich odebrać.- dokończył i po chwili rozłączyliśmy się. Slash zaczął się śmiać i po chwili wyszliśmy z budynku głównego FBI. Pożyczyłam samochód od Jagera i razem z Hudsonem jechaliśmy przez kilka minut zatłoczonymi uliczkami LA. W końcu dotarliśmy na miejsce i wyciągnęliśmy resztę z więzienia. Byli zdziwieni tym widokiem i zadawali mnóstwo pytań, ale nie było czasu, żeby na nie odpowiadać. Szybko zapakowaliśmy się do samochodu i za chwilę byliśmy na 12. ulicy. Zaparkowałam auto na pobliskim parkingu i razem popędziliśmy na miejsce, w którym miała odbyć się próba.

-No nareszcie. Już myślałem, że Grimesey będzie śpiewał, a John grał...- powiedział z ulgą a wszyscy zaśmiali się. -No to na co czekacie? Tam macie sprzęt, ale jeśli wam nie odpowiada możecie przywieźć na jutro swój.- dodał i wskazał na ścianę z zawieszonymi gitarami, perkusja stała już na scenie. Steven zasiadł za nią i czekał na resztę. Próba minęła bez większych zakłóceń. Wszystkim strasznie podobał się występ Guns N' Roses na żywo. Potem Slash przyczepił się do Johna i tak oto przez kilka godzin rozmawiali o gitarach i technikach gry. Ten temat Slashowi przecież nigdy się nie znudzi. W taki też sposób spędziliśmy miły wieczór i popołudnie. W końcu nie dotrzymaliśmy nawet do północy. Wróciliśmy do domu po 23:20, więc szybko wzięłam prysznic i położyłam się do łóżka tak samo jak wszyscy pozostali. Zasnęłam w objęciach Hudsona...

***

Rano obudził nas dźwięk budzika. Powolnym ruchem mocno uderzyłam w brzęczące urządzenie, a Slash przeciągnął się na łóżku. Uśmiechnęłam się pod nosem i kiedy chciałam go pocałować zadzwonił telefon. Westchnęłam ciężko i odebrałam go.

-Halo?- zapytałam zaspanym głosem kiedy przez dłuższą chwilę nikt nie odpowiadał.-Halo?!- powiedziałam głośniej, ale ciągle słyszałam tylko ciszę. W końcu się zdenerwowałam i rozłączyłam się.

-Kto to był?- zapytał Slash leżąc z zamkniętymi oczami.

-Nie wiem. Pewnie jakieś dzieciaki robią sobie żarty.- odpowiedziałam i zwlekłam się z łóżka. Po chwili znowu zadzwonił telefon. Chciałam odebrać, ale wyprzedził mnie Slash.

-Tak?- zapytał i po chwili podał mi telefon. -Hondo chce z Tobą rozmawiać.- dodał, a ja wzięłam telefon z jego dłoni. Sierżant kazał mi założyć galowy mundur i przyspieszyć Gunsów. O 11 zaczyna się ceremonia z okazji 4 lipca. Święto Niepodległości zawsze jest tu hucznie obchodzone, ale żeby Gunsi grali? No nie powiem, że mi się to nie podoba, ale obawiam się jakiś nieporozumień, czy zamieszek. Chociaż równie dobrze mógł to być ich najlepszy występ...

Poszłam do łazienki i wzięłam prysznic. Ubrałam się w mundur i spięłam włosy w kok. Założyłam czarne szpilki i wyszłam z łazienki. Slash popatrzył na mnie od góry do dołu i uśmiechnął się promiennie. Po kilkunastu minutach wszyscy byli gotowi. O dziwo nikt nie miał kaca i wszyscy wstali o wczesnej porze. Zadzwoniłam do Hondo, a ten kazał mi przyjechać do nich do hotelu. Tak też zrobiłam zostawiłam Gunsów w domu i pojechałam do najlepszego hotelu w LA. Co jak co, ale chłopcy z oddziału nie żałowali pieniędzy na towarzystwo i wygody. Weszłam do dużego budynku i skierowałam się do windy. Kazali mi iść do pokoju 902 więc tak też zrobiłam, wjechałam na 20-ste piętro i weszłam bez pukania do środka. Moim oczom ukazało się 10 całkiem przystojnych mężczyzn w mundurach. Rozmawialiśmy przez chwilę, aż w końcu przyszedł Hondo i kazał nam się zbierać. O 10:30 byliśmy na miejscu. Nigdzie nie widziałam Gunsów. Równo o 11:00 rozpoczęła się defilada i przemarsz wojsk. Z grobowymi minami ruszyliśmy przed siebie równym krokiem. Dopiero teraz zorientowałam się, że jestem jedyną kobietą w siłach lądowych. Uśmiechnęłam się pod nosem i w tym samym momencie parada się zakończyła. Stanęliśmy w dwóch rzędach Grimesey stał obok mnie i co chwilę próbował mnie rozśmieszyć, ale mu nie wychodziło, więc zrezygnował ze swoich niecnych zamiarów. Potem odbył się pokaz broni i przedstawiciele poszczególnych oddziałów złożyli kwiaty na pomniku na Placu Głównym. Kiedy wszystko się zakończyło wszyscy skierowali się w drugą stronę, czyli pod scenę. Dopiero w tedy ujrzałam zdenerwowanych chłopaków biegających w tą i z powrotem za kulisami.

-A teraz wystąpi przed państwem gość specjalny ceremonii, zespół Guns N' Roses ze swoim nowym utworem Civil War.- zapowiedział techniczny i w tym momencie na scenę wyszli Gunsi. Wszyscy ucichli. Slash szukał mnie wzrokiem wśród publiczności, a kiedy już nasze oczy się spotkały uśmiechnął się i rozbrzmiały pierwsze dźwięki gitary.

-Look at your young men fighting

Look at your women crying

Look at your young men dying

The way they've always done before

Look at the hate we're breeding

Look at the fear we're feeding

Look at the lives we're leading

The way we've always done before...-

zaczął śpiewać Axl, po chwili wszedł Slash z mocniejszym brzmieniem, Rose ze swoim piskliwym głosem. Wszystko było idealnie zagrane w odpowiedniej nucie. Nikt ani razu się nie pomylił. Kiedy skończyli grać wszyscy bez wahania wstali i klaskali głośno. Chłopcy z oddziału krzyczeli coś, ale nie mogłam zrozumieć, bo zagłuszał ich tłum. Hudson rzucił kostkę komuś z przodu i jako ostatni zszedł ze sceny patrząc na mnie z uśmiechem na ustach. Kiedy wreszcie można było iść za kulisy popędziłam co sił w nogach do garderoby Gunsów. Wszyscy byli na miejscach i czekali na resztę dziewczyn. W końcu razem pojechaliśmy do domu. Przebraliśmy się w wygodniejsze ciuchy i postanowiliśmy spotkać się potem z całym oddziałem, tak jak dwa dni temu. Jak postanowiliśmy tak też zrobiliśmy. Poszliśmy do Roxy i zamówiliśmy duże ilości alkoholu. Siedziałam pomiędzy Grimesey'em i Johnem. Slash patrzył na mnie zazdrośnie, ale kiedy zrobiłam minę typu "No weź daj spokój stary" to pokręcił głową i zaśmiał się pod nosem.Gadaliśmy razem o wszystkim i o niczym. W końcu głos zabrał Hondo.

-Dzieciaki zbierać dupy bo nam samolot ucieknie.- powiedział i wstał z miejsca.

-Jak to samolot? Już lecicie?- zapytałam z żalem w głosie

-Maleńka obowiązki wzywają.- zaśmiał się John i również wstał. Grimesey ze smutną miną zarzucił sobie kurtkę na ramiona i już chciał iść kiedy wszystkich zatrzymał Slash.

-Ej nie! Czekajcie! Przecież...nie będzie was na naszym ślubie?- zapytał smutnym tonem

-Jakim ślubie?!- podniósł głos Hondo, a wszyscy zaczęli się śmiać. -Sanchez co on pierdoli?- dodał również się śmiejąc.

-Sierżancie...nie pamiętasz co mówiłeś mi kiedy dowiedziałam się, że wracam do LA?- zapytałam z niedowierzaniem, Hondo popatrzył na mnie porozumiewawczo i pokręcił z niedowierzaniem głową.

-A co powiedział? No co?- dopytywał się wstawiony Steven

-Nieważne.- powiedziałam

-Ważne, ale nie musicie wiedzieć.- dodał Hondo

-No to mam rozumieć, że zostajecie jeszcze tydzień? W przyszłą sobotę cały zespół bierze ślub.- powiedział Axl i objął ramieniem Kate.

-No nie wiem czy...- zaczął Hondo

-Tak zostajemy. Nie byłem jeszcze na żadnym ślubie! A jeszcze może wyrwę jakąś fajną dupę...- rozmarzył się Grimesey. Śmialiśmy się przez dłuższą chwilę, a potem wyszliśmy przed Roxy. Duff i o dziwo Izzy byli najmniej przytomni. Pojechaliśmy taksówkami do domu, a cały oddział do tego samego hotelu. Slash patrzył na mnie od dłuższego czasu nie mówiąc nawet słowa. Popatrzyłam na niego pytającym wzrokiem i w tedy przysunął się bliżej mnie i pocałował w policzek. Zaśmiałam się pod nosem i w tej samej chwili zatrzymaliśmy się przed naszą rezydencją. Nawet nie zdążyliśmy wszystkiego uprzątnąć po tym włamaniu. Tylko z grubsza poukładaliśmy wszytko na miejsca, jednak ciągle nie było jak dawniej. Od jutra wracam do pracy, właśnie teraz to sobie uświadomiłam. Nie pozostało mi nic innego jak tylko położyć się spać. Jednak moje plany pokrzyżuje chyba Slash...Weszliśmy do sypialni, a Hudson podszedł bliżej mnie.

-Wiesz, że jutro idę do pracy?- zapytałam, ale Saul tylko zamruczał twierdząco i zaczął obcałowywać moją szyję. Westchnęłam z rezygnacją i poddałam się jego pocałunkom. Po chwili jakby coś w niego wstąpiło, zerwał ze mnie koszulkę tak, że aż krzyknęłam. Uśmiechnęłam się zadziornie i rzuciłam się na niego. Wylądowaliśmy na środku pokoju, zdjęłam jego koszulę w kratę i koszulkę za jednym razem. Wstaliśmy z ziemi i Slash pociągnął mnie w stronę łóżka. Stanęliśmy obok i zaczęliśmy się namiętnie całować zdejmując w tym samym czasie spodnie. Rozpięłam jego czarne jeansy i lekko ścisnęłam jego krocze. W mgnieniu oka podniecił się. Zaczęłam się śmiać, a po chwili Slash docisnął mnie całym sobą do ściany. Zgasiłam światło, bo przełącznik był tuż nade mną i powróciłam do całowania Slasha. Po chwili byliśmy nadzy i oderwaliśmy się od ściany, podczas tej czynności zrzuciłam lampkę z szafki nocnej, a Hudson się potknął. Na szczęście wylądował na łóżku. Leżałam pod nim i mocno go do siebie przycisnęłam. Po chwili oderwał się ode mnie i dłonią zjechał niżej. Znowu połączyliśmy się w pocałunku, a Slash swoimi smukłymi palcami dawał mi mnóstwo rozkoszy. Po chwili ta zabawa mu się znudziła i zaczął łaskotać moje uda po wewnętrznej stronie. Zaczęłam się śmiać i postanowiłam teraz z nim się pobawić. Szybkim ruchem znalazłam się nad Mulatem, a on tylko popatrzył na mnie z uznaniem. Uśmiechnęłam się zadziornie i znowu połączyliśmy się w długim namiętnym pocałunku. W pokoju było całkowicie ciemno, oświetlał go tylko blady blask księżyca wpadający przez otwarte okno. Po chwili oderwaliśmy się od siebie.

-Kocham cię wiesz?- powiedział patrząc mi w oczy.

-Ja też cię kocham.- odpowiedziałam i cmoknęłam go w usta

-Michelle...a może kupimy własny dom?- zapytał, a ja zatrzymałam się w miejscu.

-Ty wiesz co...to jest całkiem dobry pomysł! Ale płacimy po połowie.- dodałam, a Slash uśmiechnął się i przyciągnął mnie do siebie tak, żebyśmy mogli patrzeć sobie w oczy.

-Wiesz co...- zaczął i jednocześnie przejechał dłonią wzdłuż mojej talii. -Kiedy byliśmy w tym więzieniu to wyobrażałem sobie nas pieprzących się w celi.- dokończył, a ja wybuchłam nieopanowanym śmiechem.

-Gwarantuję ci, że lepiej będzie tutaj.- powiedziałam poważnie kiedy tylko powstrzymałam śmiech i wpiłam się w jego usta....

Zasnęliśmy wtuleni w siebie około 4:00 nad ranem, kiedy niebo zaczęło się już rozjaśniać. O 7:00 zadzwonił budzik. Z grymasem na twarzy wstałam z łóżka i po cichu założyłam na siebie koszulkę Slasha, a następnie opuściłam pokój tak żeby go tylko nie obudzić. Zeszłam na dół i skierowałam się do kuchni. Strasznie bolała mnie głowa. Weszłam do środka i zajrzałam do szafki z lekami. Niestety jak na złość nie było ani jednej tabletki aspiryny. Przeklęłam pod nosem i wspięłam się na palce żeby dostać do górnej szafki. Udało mi się, znalazłam całą paczkę tego magicznego leku. Obróciłam się nagle do tyłu i moim oczom ukazał się Duff i...Sebastian Bach. Popatrzyłam na nich zaspanym wzrokiem i przywitałam się krótkim -Siema.-

-Cześć.- odpowiedzieli jednocześnie i wgapiali się we mnie jak w obrazek. Skierowałam się z powrotem na górę.

Duff
Gapiłem się z Bachem na znikającą w korytarzu Michelle.

-Czy ona zawsze tak dobrze wygląda?- zapytał po chwili, a ja o mało nie zadławiłem się powietrzem

-Człowieku dzisiaj wygląda wyjątkowo strasznie, a poza tym to wersja 'Michelle na kacu'. Slash tak ją w nocy wyobracał, że teraz biedna nie wie gdzie jest.- zaśmiałem się, a Bach pokręcił głową z uznaniem.

-A między nimi już wszystko w porządku? Czy już tylko seks?- zapytał po chwili, a ja popatrzyłem na niego jak na idiotę. Czy ten kretyn się w niej zabujał czy co? Wzruszyłem ramionami i wyszedłem z kuchni. Sebastian skierował się do drzwi.

-Ja idę. Na razie.- powiedział i wyszedł. Wróciłem do Megan i położyłem się obok niej.

Michelle
Szybko ubrałam się w wygodne ciuchy i wyszłam z domu. Wsiadłam do auta i pojechałam do biura...