Rozdział 97. Rhythm of love.

Michelle

                 Obudził mnie dotyk gorących ust na szyi. Szybko otworzyłam oczy i popatrzyłam na schlanego w trzy dupy Hudsona.

- Co ty robisz...? - mruknęłam, odpychając go do tyłu. Slash nie poddał się i nie odpowiadając na moje pytanie, kontynuował. - Jesteś pijany... - dodałam, poddając się jego dotykowi. Nie uśmiechało mi się kochać z kompletnie pijanym idiotą, ale nie potrafiłam mu się oprzeć. Mało tego, sama zaczęłam się angażować. Potem tego żałowałam... Nie mogliśmy sobie poradzić z rozpięciem jego spodni, więc zapaliłam lampkę przy stoliku. Nagle znieruchomiałam i z ogromnym przerażeniem na twarzy patrzyłam w maksymalnie powiększone źrenice Saula. Pisnęłam ze strachu i podciągnęłam się na rękach do tyłu. - Saul... - powiedziałam ze złami w oczach i zorientowałam się, że Mulat znowu zaczyna całować moje ciało. - Dlaczego ty... - nie wytrzymałam. Łzy zaczęły powoli spływać po moich policzkach, a ja w mgnieniu oka wyrwałam się spod ciała gitarzysty.

- Gdzie idziesz do cholery...? - zapytał podniesionym głosem i chciał wstać z miejsca, lecz w tym momencie coś się stało. Całkowicie się opanował i runął z powrotem na łóżko niczym trup. Całkowicie oszołomiona stałam na środku pokoju i przyglądałam się Hudsonowi, jakbym właśnie zobaczyła ducha. Kiedy otrzeźwiałam, niepewnym ruchem zbliżyłam się do bezwładnego ciała i sprawdziłam puls. Ten kretyn po prostu zasnął. Całą noc zastanawiałam się, czy zaraz się nie obudzi i czegoś nie zrobi. Jednocześnie byłam strasznie zdenerwowana. Gdy rano otworzyłam oczy, Slasha już nie było. Miał iść na jakąś próbę do Duffa. Doskonale wiedziałam jak skończy się ta ich próba.
- Michelle!? - zawołał Hudson, wchodząc do domu. Nie odpowiedziałam. Stałam oparta o blat w kuchni i na sam dźwięk jego głosu miałam dreszcze na plecach. - Kochanie...? - kiedy zajrzał do kuchni, niepewnie podniosłam wzrok. - Maleńka...ja cię...chciałem cię przeprosić. - moim oczom ukazał się gigantyczny bukiet czerwonych róż. Mimowolnie uśmiechnęłam się pod nosem i spojrzałam mu w oczy. Były przepełnione miłością, ale i niepewnością. - Ja nie chciałem...no wiesz...znowu wziąć... - dodał, przybliżając się maksymalnie blisko. - Obiecuję, że to było tak...jednorazowo. I wiesz co? Kocham cię. - po tych słowach przyjęłam kwiaty i mocno przytuliłam Mulata, obejmując go rękami wokół szyi.
- Nie rób mi tego więcej...proszę. - wyszeptałam błagalnym tonem i uroniłam kilka łez...

1 miesiąc później...

Slash

                 Ostatnie tygodnie mogłem śmiało nazwać wielkim przewrotem w moim życiu. Woreczek od Stevena opróżniłem w dniu, w którym Axl przedstawił nam Soruma. Jak się okazało, Adler dał mi czystą kokainę. Potem tak jakoś samo wyszło, że załatwiłem sobie małą działkę białej heroiny i po kilku razach zaczynało mi się to podobać. Znałem to uczucie już z poprzednich doświadczeń, ale teraz było zupełnie inaczej, wyjątkowo przyjemne. Chelle tego nie tolerowała, więc robiłem tak, żeby o niczym nie wiedziała. Moja brunetka wróciła do pracy, a kiedy i ja nie mogłem zająć się Jimim, przychodziła opiekunka. Średnio trzy razy w tygodniu spotykałem się w byle jakim barze z McKaganem i chlaliśmy do nieprzytomności. Rose ciągle nas upominał, ale jakoś niespecjalnie go słuchaliśmy. Ja coraz częściej brałem, czasem nawet na próbach, ale nigdy w domu. Życiem Gunsów najbardziej wstrząsnęło pewne zachowanie Izzy'ego. Któregoś dnia przyszedł na próbę i oznajmił, że wraz z Letty i dzieciakami wyjeżdża z USA, a wróci tylko jeśli będziemy grali z Adlerem. Później dowiedzieliśmy się, że pojechali do rodziny pani Stradlin, która mieszkała na Karaibach. Poprzedniego dnia Steven i Katrin przysłali nam pierwszą pocztówkę. Z tego co napisali to nieźle im się powodziło. Co prawda Adler był na oddziale zamkniętym, ale jakimś cudem udało im się załatwić wspólny pokój.

                 No kurwa mać, wziąć, czy nie wziąć? To pytanie nie pozwalało mi myśleć o niczym innym. Michelle i Jimi od dobrych paru godzin smacznie spali na łóżku w sypialni. Mały nie mógł zasnąć, więc wepchał się pomiędzy nas. Wymknąłem się na fajkę, ale to mi nie pomogło. Wypaliłem dwie paczki i zachciało mi się rzygać. Czułem się po prostu beznadziejnie. Pierdole to wszystko. Poszedłem do łazienki i w mgnieniu oka uformowałem całkiem ładną kreskę na parapecie. Nachyliłem się nad narkotykiem i nagle coś ścisnęło mnie w gardle.
- Tatusiu...co lobis? - nic jeszcze nie wziąłem, a mam halucynacje!? Co jest kurwa...? Gwałtownym ruchem obróciłem się w stronę drzwi i zobaczyłem Jimiego, który stał w progu, ssąc kciuka. Nie wiedziałem co powiedzieć, po prostu stałem nieruchomo, przyglądając się własnemu dziecku, jakby było zjawą z przeszłości.
- Ja...zaraz do was przyjdę, wracaj do mamusi. - powiedziałem nerwowym tonem i opierając się tyłkiem o parapet, zacząłem zbierać biały proszek i wysypywać go za okno.
- Ale ja cem psytulaca. - powiedział, spuszczając niewinnie główkę. Przełknąłem ślinę i niepewnym krokiem zbliżyłem się do maluszka. Przykucnąłem tuż przed nim i rozłożyłem ramiona. Mała dziecina z wielkim uśmiechem wtuliła się w moje ciało, a ja miałem olbrzymie wyrzuty sumienia.- Kocham cię tatusiu. - wyszeptał po chwili. Pocałowałem go w czoło i przytuliłem policzek do jego główki. Miałem łzy w oczach i czułem się jak największy dupek. W zasadzie to nim byłem.

8 miesięcy później... 

Duff

                 Kilka dni temu obchodziliśmy 3. urodziny Jimiego, a dzisiaj Rogera. Wszyscy starzy znajomi mięli przyjść na imprezę. Niestety Rose zaprosił także Matta. Nam się to nie podobało. Ten koleś był jakiś dziwny. Nie chciało nam się z nim grać, ale Axl bardzo nalegał. Nawet nie odczułem, że minęły święta. Było tak jakoś pusto i brakowało mi tej atmosfery, kiedy siedzieliśmy przy stole wszyscy razem.
- Nie idę tam, pierdole to. - powiedziałem, siadając na łóżku z założonymi rękami.
- Kochanie...daj spokój. - mruknęła pod nosem Lizzy, malując oczy czarną kredką.
- Żadne daj spokój. Slash też mówił, że chyba nie przyjdzie. - skłamałem, choć pewnie i jemu się to nie uśmiechało. - Po chuja pana tam pójdziemy? Co będziemy niby robić? Biegać w papierowych czapeczkach po ogródku z kredkami w dupie? - mruknąłem, zrzucając kowbojki z nóg. - Nie, dzięki. - dodałem i położyłem się na łóżku, wlepiając oczy w sufit. Lizzy zaśmiała się uroczo i stanęła tuż przede mną.
- Czasem trzeba zrobić coś czego się nie chce. Przecież 2 godziny cię nie zbawią. Tylko proszę...pohamuj się z piciem. - powiedziała nachylając się nad moim ciałem.
- Dla ciebie wszystko księżniczko. Jednak pamiętaj, że dzisiaj jest Sylwester. - odparłem szarmanckim tonem i cmoknąłem ją w usta. W momencie gdy wychodziliśmy z domu, przypomniałem sobie o dość ważnej rzeczy. - Prezent! Idźcie do samochodu, ja was dogonię. - powiedziałem, uderzając się otwartą dłonią w czoło i podałem kluczyki brunetce. Kiedy wchodziłem po schodach na górę, potknąłem się o któryś stopień i prawie się wyjebałem. - HA! Nie tym razem szatanie! Nie jestem taką ciotą za jaką mnie masz! - powiedziałem z chytrym uśmieszkiem, wbijając wzrok w schody i trzymając się poręczy jednocześnie. Wracając z paczką w rękach, stawiałem bardzo ostrożne i przemyślane kroki.
- Duff! Pośpiesz się! - krzyknęła Lizzy, stając w progu ze zniecierpliwioną miną.
- No idę przecież! - odparłem z wyrzutem i właśnie wtedy poczułem jak tracę grunt pod nogami, lecąc do przodu. Lise zaczęła się śmiać, a ja podniosłem łeb do góry i i zobaczyłem, że teraz to ona, nie wiadomo jakim cudem, trzyma w swoich dłoniach prezent.
- Chodź już, ty moja ciamajdo. - odparła wreszcie, pomagając mi wstać.
- Zobaczysz, jeszcze trochę i rozjebę te schody siekierą. - rzuciłem pod nosem, rozmasowując poobijane żebra. W ciągu kilku minut dotarliśmy pod dom Rose'ów. Z daleka słychać było wrzaski Axla, gitarę elektryczną i...bas!? Jak to!? Z przerażeniem popatrzyłem na Lizzy i razem z Joan na ramieniu, wtargnąłem na posesję rudzielca. To co zobaczyłem w ogrodzie, przeszło moje najśmielsze przypuszczenia. Matt grał na basie! Czułem jak w oczach zbierają mi się łzy. Tak się starałem grać jak najlepiej przez te wszystkie lata, a teraz co? Jakaś obca pierdoła zajmie moje miejsce!?
- O! Duff! Już myśleliśmy, że nie przyjdziecie. - Axl przerwał swoje śpiewanie i znalazł się tuż obok mnie. Zrzuciłem jego dłoń z ramienia i popatrzyłem z wyrzutem na ten rudy łeb.
- Pewnie i tak nie zrobiłoby ci to różnicy... - mruknąłem pod nosem, ale Rose'a już nie było. Pobiegł zabawiać ważniejszych gości. Przywitałem się z Kate i Rogerem, wręczyłem mu prezent i podszedłem do barku, przy którym siedział już Slash.

- Cześć. - mruknął, wyciągając dłoń w moim kierunku. Uścisnąłem ją i klapnąłem na miejsce obok zmarnowanego Mulata.
- Po chuj on go tutaj zaprosił... - mruknąłem, spoglądając na Matta, który właśnie tańczył z moją żoną.
- I tak nie ma już zespołu...bez Stradlina nie zagramy. - mruknął w odpowiedzi i za jednym razem wychylił kieliszek wódki. - No kurwa mać... - dodał, kiedy Sorum wziął również Michelle w obroty. Dziewczyny śmiały się, zupełnie nie zwracając uwagi na własnych mężów. - Dość tego. - dodał i uderzył pięścią w blat. Zawtórowałem mu i poszedłem za zdenerwowanym gitarzystą. - Michelle! Wracamy do domu! - krzyknął, wyrywając brunetkę z łap blondyna.
- Saul, ale przecież... - nie zdążyła dokończyć, bo Hudson zaczął ją całować. Po chwili położył dłonie na jej pośladkach, mocniej ją do siebie przyciągając. Zebrani zaczęli bić brawo, a ja odebrałem Lizzy z drugiej dłoni niedorobionego perkusisty.
- Jesteś moja, nie zapominaj o tym. - mruknąłem wkurwionym tonem i zobaczyłem jak słodki uśmiech wdziera się na zaskoczoną twarz mojej żony...

1 tydzień później...

Slash

                 Od samego rana nie rozmawiałem z Michelle. Wyszła do pracy na długo przed tym jak się obudziłem. Zajrzałem do pokoju Jimiego i zobaczyłem, że już nie śpi.
- Tata! Opa! - dopiero po kilkunastu dniach odkryłem, że opa to nic innego jak podnieś mnie do góry. Wyciągnąłem malca z łóżeczka i przytuliłem do swojego ramienia. - Mama! - dodał, ciągnąc mnie za włosy.
- Ała! Mama jest w pracy. Chcesz jeść? - zapytałem, wychodząc z pokoju z maluchem na rękach.
- Tak! - odparł, więc posłusznie zabrałem go do kuchni i nakarmiłem jego ulubionym żarciem. Po południu Jimi zrobił sobie drzemkę, więc i ja poszedłem w jego ślady. Zasnął ułożony na mojej klacie, śliniąc mi jednocześnie koszulkę...

***

Izzy będzie w kolejnym rozdziale ♥