Rozdział 93. We all went mad.

Rozdział dedykuję Niko Rose, która zawsze potrafi mnie podbudować psychicznie ♥

***

Slash

                         Wszedłem do domu, w którym panowała zupełna cisza i całkowita ciemność. Kiedy stanąłem po środku salonu, w oczy rzucił mi się krasnal na drewnianym stoliku. Przed oczami od razu pojawił się obraz tego chuja, więc niewiele myśląc, chwyciłem figurkę w dłoń i zgniotłem, zaciskając pięść, po czym z całej siły cisnąłem odłamkami o podłogę. Po chwili w przedpokoju zaświeciło się światło, a do salonu wtargnęła Michelle.

- Oszalałeś!? Jest pierwsza w nocy! - podeszła bliżej. a ja popatrzyłem na swoją dłoń. Co to kurwa...krew? - Jesteś pijany! - krzyknęła, a mnie aż dreszcz przeszedł po plecach.

- Tylko troszkę... - wybełkotałem i chciałem ją pocałować, ale gdzie tam. Brunetka odsunęła się do tyłu i spojrzała na mnie z lekkim strachem w oczach.

- Chodź, trzeba to opatrzyć. - odparła znacznie spokojniej, ale wciąż patrzyła na mnie wilkiem. Wbiłem wzrok w jej nogi i nie potrafiłem przestać myśleć o tym, co moglibyśmy właśnie robić, np. na tym oto blacie, który już raz został przez nas zaliczony.

- Gdzie byłeś tyle czasu? Martwiłam się. - powiedziała nagle, wyciągając z szafki apteczkę.

- W barze, z Duffem. - odparłem, siadając na krzesełku i nie odrywając oczu od w połowie odsłoniętych ud. Michelle pociągnęła moją dłoń, na co odpowiedziałem jej cichym syknięciem.

- Po co to zrobiłeś? - zapytała, spoglądając na mnie jak na idiotę.

- Bo kurwa chciałem. Nie mogę już niszczyć tego co przyniesie nasz kochany sąsiad? - zapytałem uniesionym tonem i wyrwałem dłoń, którą właśnie owijała w biały bandaż.

- Krasnale są ze sklepu. Jimiemu się podobały, bo widział podobne w bajce. - mruknęła pod nosem, a mnie zrobiło się cholernie głupio. Spuściłem wzrok i pozwoliłem, żeby kontynuowała naprawianie mojej lekko rozciętej dłoni. Wtedy mój wzrok ugrzązł na białym bezrękawniku, przez który przebijały się jej podniecające piersi. Brunetka kilka sekund później złapała mnie za brodę i podciągnęła ją do góry.

- Teraz będziemy mięli kilka dni przerwy. - odparła, zmuszając mnie, abym patrzył prosto w jej oczy.

- Okres? - zapytałem dla pewności, Chelle pokiwała twierdząco głową i skończyła robić opatrunek. Schowała wszystko do szafki i popatrzyła na moją zmarnowaną osobę.

- Dasz radę iść sam? - spytała, podchodząc trochę bliżej. Prychnąłem pod nosem i zataczając się przy schodach, jakimś cudem dotarłem do sypialni. Upadłem na łóżko i tak już zasnąłem...

3 tygodnie później...
23 luty 1995r., Chicago.

Axl

                         Za 4 godziny mięliśmy zagrać koncert, wszystko było już prawie dopięte na ostatni guzik. Slash miał co prawda jakieś problemy z gitarą, ale udało się to naprawić. Od samego rana mijałem się z Kate na scenie, koło garderoby i wciąż nie miałem czasu zamienić z nią choćby jednego słowa.

- Axl do cholery, czemu ty przede mną uciekasz!? - krzyknęła Kate i szarpnęła mnie za rękę.

- Ja? No coś ty skarbie. Po prostu mam ważne rzeczy do załatwienia. Przecież wiesz, że za chwilę gramy koncert... - powiedziałem, wyplątując się z uścisku i już chciałem iść dalej.

- Ważniejsze niż ja? - zapytała, a mnie zaczęła brać kurwica.

- Posłuchaj, doskonale wiesz, że koncerty są ważne i wszystko musi grać jak trzeba. Rozejrzyj się i zauważ, że niektórzy tu ciężko pracują. - powiedziałem donośniej.

- Slash jakoś znajduje czas dla Michelle, Izzy dla Letty, a Duff dla Lizzy...cały czas siedzą razem i jakoś się ze sobą dogadują, dlaczego my tak nie możemy!? - wrzasnęła, nie zwracając uwagi na osoby wokoło.

- Daj spokój, tu są ludzie. - powiedziałem ze sztucznym uśmiechem, nie chcąc dać po sobie poznać, że zaraz wybuchnie we mnie wulkan złej energii.

- Gówno mnie obchodzą inni! Jest coraz gorzej, ja tak nie chcę! - wrzasnęła ze łzami w oczach.

- Mam zrezygnować dla ciebie z zespołu? - zapytałem niepewnie, modląc się żeby popukała się w czoło i rzuciła mi w ramiona. Niestety było zupełnie inaczej. Brunetka szybko do mnie podeszła i przypierdoliła mi z liścia.

- Dupek. - dodała i poszła w stronę wyjścia. Przez chwilę stałem oszołomiony jej zachowaniem i nawet nie zorientowałem się, kiedy kilka osób otoczyło mnie w koło.

- Na co się gapicie? Zapierdalać do roboty. - mruknąłem i poszedłem do swojej garderoby.

 Slash

                          Za kilka minut wychodzimy na scenę, a Axla i Stevena nigdzie kurwa nie ma! Wreszcie ktoś krzyknął, że mamy wychodzić, więc cmoknąłem Chelle w usta i jako pierwszy wyszedłem na sam środek platformy. Ludzie wrzeszczeli, a ja czekałem na resztę. Nagle zobaczyłem jak Rose wlecze za sobą ledwo przytomnego Adlera.

- No kurwa mać! - wrzeszczał i był cholernie wpieniony. Podał blondyna ochronie i kazał im posadzić go przed instrumentem. Michelle popatrzyła w moją stronę z niepokojem. Wszyscy ustępowali Axlowi z drogi, co było dobrym posunięciem, bo rudzielec w takim stanie mógł nawet zabić. Kate nie było w pobliżu, więc chyba pojechała do hotelu. Wziąłem do ręki mikrofon i krzyknąłem

- Heeeey fuckers! - ludzie odpowiedzieli mi niesamowicie głośnym piskiem, a ja lekko się uspokoiłem. Adlera posadzili przed bębnami, ale nie byłem pewien, czy w ogóle da radę cokolwiek zagrać. Nie był w stanie utrzymać w dłoni pałeczki. Już chciałem zacząć przedstawiać zespół, ale wtedy Rose wtargnął na scenę i zabrał mi mikrofon sprzed nosa.

- You know where the fuck you are!? - wrzasnął na całe gardło tak, że aż zazgrzytało. Publika oszalała, a reszta zespołu dotarła na swoje pozycje. Może coś jeszcze z tego będzie.  - You're in the fuckin jungle baby! Wake up! Time to die! - fani wrzeszczeli, a my zaczęliśmy grać. Dało się usłyszeć, że Adler w ogóle nie potrafi złapać naszego tempa. Wybijał przypadkowe rytmy, a twarz Axla stawała się czerwona ze złości. Zagrałem solówkę, piosenka dobiegła końca i jakoś nam się udało. Potem zagraliśmy Move to the city, Duff zaśpiewał całe So fine i przyszła kolej na Rocket Queen. Rudzielec dał mi znak żebym zaczynał. Adler chyba się porzygał, na szczęście niczego nie było widać. Zagrałem kilka pierwszych taktów. Powtarzałem to kilka razy, ale perkusista w ogóle się nie włączył. Dopiero po chwili Duff coś do niego krzyknął i blondyn zaczął walić w bębny jak opętany. Rose usiadł przed perkusją i napił się kilka łyków wody z butelki. Potem zaczął skrzeczeć do mikrofonu

- Here I am and you're a Rocket Queen I might be a little young  but honey I ain't naive, here I am and you're a Rocket Queen...hey! Stop! Stop! Mówię stop! - wrzasnął do mikrofonu i położył mi dłoń na ramieniu. Duff pojawił się obok i zaczął pytać co się stało. - Masz kurwa jakiś problem!? Ochrona! - wrzasnął, ignorując nasze wszystkie pytania. - Dawaj tą kamerę! - nagle rzucił się na jednego kolesia pod samą platformą. Chcieliśmy go stamtąd wyciągnąć, ale fani rzucili się w jego stronę. Z niepokojem gapiliśmy się na to, co się dzieje i czekaliśmy aż ochrona zdoła uwolnić Rose'a z tłumu. Kiedy pomogli mu z powrotem wdrapać się na scenę, Axl wziął mikrofon do ręki i powiedział - Thanks to the lameass security, I'm going home! - wtedy z całej siły uderzył mikrofonem o ziemię, który rozprysnął się na kilka kawałków. Potem szybkim krokiem zszedł ze sceny i tyle go widzieliśmy. Przez chwilę byliśmy nieźle oszołomieni, ale bez Axla i tak nie zagramy.

- Dzięki, że przyszliście...- powiedziałem bez większego entuzjazmu i zdjąłem gitarę, schodząc ze sceny z całą resztą. Ludzie oszaleli, przez cały czas dało się usłyszeć krzyki. James z obsługi technicznej kazał nam jak najszybciej jechać do hotelu, więc tak też zrobiliśmy.

Axl

                          Przez pół nocy szwendałem się po ulicach Chicago. Nie potrafiłem znaleźć sobie miejsca. Dopiero gdy trochę się uspokoiłem, zdołałem wrócić do hotelu. Po cichu wszedłem do pokoju i popatrzyłem na Kate i Rogera, którzy spali na łóżku przytuleni do siebie głowami. Uśmiechnąłem się pod nosem i poszedłem wziąć prysznic. Po kilku minutach wróciłem i wtuliłem się w plecy mojej brunetki, mrucząc jej do ucha - Przepraszam. -. Wtedy spostrzegłem maleńki uśmiech na jej twarzy i spokojnie zasnąłem.

Slash

                          W nocy nie mogłem spać, sam nie wiem czemu, więc po prostu wyszedłem z pokoju, zarzucając na ramiona koszulę w kratę i zabierając paczkę fajek. Wyszedłem przed budynek i zacząłem kulturalnie palić.

- Masz ognia? - zapytał mnie przyćmiony głos za plecami. Gwałtownie się obróciłem i zobaczyłem Stevena. A raczej to, co z niego zostało.

- Coś ty z sobą zrobił człowieku... - mruknąłem, odpalając papierosa w jego ustach.

- Jakbyś miał to co ja zrobiłbyś dokładnie to samo. - odparł i podszedł bliżej. Przyglądałem mu się z niepokojem i nie wiedziałem co powiedzieć.

- Długo nie brałeś? - zapytałem, widząc jego roztrzęsione dłonie.

- 6 godzin. - odparł, a jego szczęka zaczęła dygotać. Westchnąłem pod nosem i dałem mu głową znak, żeby szedł za mną. Adler ze spuszczoną głową powłóczył nogami, dotrzymując mi kroku.

- Powinieneś iść na odwyk. - mruknąłem, choć doskonale zdawałem sobie sprawę z tego, jaki stosunek mamy do takich rzeczy.

- Wczoraj znalazłem klinikę. - wypalił prosto z mostu, a ja trochę się uspokoiłem.

- Czyli nie będziesz z nami grał? - zapytałem, choć odpowiedź była zupełnie oczywista. Adler zaśmiał się pogardliwie i popatrzył mi w oczy.

- Stary, ja już się do tego nie nadaję. Nie w takim stanie. - dodał i zawrócił. - Słuchaj, mam prośbę. Nie chcę żeby Katrin...wyjeb to gdziekolwiek. Po prostu zabierz to ode mnie. - powiedział na koniec i wepchnął mi do ręki maleńki woreczek z białym proszkiem.

Michelle

                          Chciałam przytulić się do mojego Kudłacza, ale zamiast tego przytuliłam zimną poduszkę. Leniwie rozchyliłam powieki i rozejrzałam się po pokoju. Za oknem panowała noc. Z łazienki dochodził odgłos lejącej się wody, więc to pewnie Slash brał prysznic. Chwila...po co? Drugi raz? Po cichu zwlekłam się z łóżka i zajrzałam do łóżeczka Jimiego. Mały słodko spał, więc tylko pogłaskałam go po policzku i ruszyłam w stronę łazienki.

- Saul? - mruknęłam, przekraczając próg pomieszczenia. Hudson w samych spodenkach stał z fajką w ustach pod prysznicem. - Co ty robisz? - zapytałam, pewniej wchodząc wgłąb łazienki.

- No...ja...trochę mi gorąco. - odparł nerwowo i uśmiechnął się niepewnie, wychodząc spod strumienia wody. Prychnęłam pod nosem i podeszłam bliżej.

- Na pewno tylko ci gorąco? - zapytałam podejrzliwie i odgarnęłam mu włosy z twarzy.

- Tak, na pewno. - zauważyłam jak bezustannie trzyma dłoń na wysokości lewej kieszeni, ale zignorowałam to i dałam się delikatnie pocałować.

                          Rano Slash poszedł do Axla, a ja w mgnieniu oka zaczęłam przeszukiwać kieszenie nadal mokrych spodni, w których wczoraj się kąpał.

- Co robisz? - zapytał nagle za moimi plecami, a ja aż podskoczyłam.

- Szukałam...klucza. Nie widziałeś go gdzieś? - zapytałam, odwracając się w stronę Mulata. Miał wyjątkowo poważną minę i nie zanosiło się na najmniejszy uśmiech.

- Jest w drzwiach. - mruknął oczywistym tonem, a ja teatralnie uderzyłam się w czoło i cmoknęłam go w policzek. Saul niepewnie na mnie spojrzał, ale zaraz potem odwzajemnił pocałunek. Nie mogłam oderwać oczu od jego tajemniczych tęczówek. - Adler i Katrin wyjeżdżają. - powiedział, kiedy zapanowała absolutna cisza...