Rozdział 98. They left.

Izzy

                 Przez jakiś bliżej nieokreślony czas wywijałem na parkiecie z moją Letty w małej knajpce tuż przy plaży. Ona była tu cholernie szczęśliwa. Wystarczyło tylko na nią spojrzeć, a samoistnie poprawiał mi się humor. Janis i Brian wychowywali się w szczęśliwej rodzinie, z dala od problemów i niebezpiecznego, rockowego świata. Mimo to, czasem przychodziły dni, w których miałem ogromną ochotę zagrać jakiś wykurwisty koncert. Nie mogłem w pełni spełnić tego marzenia, ale Letty namówiła mnie na przyjęcie posady gitarzysty w jednym z barków w hawajskim stylu. Grałem rytmy z deka sprzeczne z moim stylem, lecz i tak byłem zadowolony z mojej pracy. W domu tworzyłem własne piosenki z myślą o powrocie do LA i zespołu. No i jeszcze jedno - codziennie dzwoniliśmy do Stevena i Katrin. Steven nie za dobrze znosił swoje zachowanie, ale i tak wszystko szło w dobrym kierunku. Katrin...no cóż, u niej niewiele się zmieniło. Często słyszałem jak rozmawiając z Letty, płakała jej do słuchawki.

                 Od dłuższej chwili siedziałem na fotelu przy otwartym oknie i wsłuchując się w odgłosy fal, trącałem przypadkowe struny gitary akustycznej.

- Tata! Cem pływać! - zawołał Brian i wyciągnął łapki w moją stronę. Z szerokim uśmiechem wyciągnąłem dzieciaczka z kołyski i mocno do siebie przytuliłem.

- Znowu? Nie masz jeszcze dość tej wody? - zapytałem, głaskając małego po główce.

- Nie. - i już wiadomo co po mnie odziedziczył. Zaśmiałem się pod nosem i wstałem z miejsca. Kiedy wyszliśmy z pokoju, ujrzeliśmy Letty i Janis, siedzące na tarasie.

- Odwiedzimy mamusię i siostrę? - zapytałem z uśmiechem i popatrzyłem na słodko uśmiechniętą mordkę małego szatyna.

- Nie. - znów się zaśmiałem, lecz na taras wtargnęliśmy już bez komentowania. Podszedłem do Letty i czule pocałowałem ją w usta.

- Cześć skarbie. - powiedziałem wesoło i podszedłem do Janis, oddając Briana w ręce brunetki.

- Hej kochany. - powiedziała, cmokając małego w główkę.

- Malujesz? - zapytałem z niedowierzaniem, spoglądając w stronę kilkunastu zamazanych kartek na stoliku.

- Próbuję, zawsze lubiłam oglądać takie sceny w filmach. - odparła, spuszczając niepewnie wzrok.

- Piękna kobieta, morze, słońce, plaża i malowanie...? - spytałem dla pewności. Letty odpowiedziała mi uśmiechem. Po kilku minutach Brian znowu zaczął dopominać się o pływanie, więc siłą rzeczy zabrałem go na plażę. Wszedłem do wody po pas i rozpocząłem kolejną lekcję...

Michelle

                 Znów mogłam pracować, ale nie dawało mi to już takiej radości jak wcześniej. Wciąż martwiłam się o Jimiego i Slasha. Nie zapomniałam tego, że znowu wziął. Zaczęłam nawet przeszukiwać jego rzeczy, na szczęście nigdy na nic nie natrafiłam. Najbardziej martwił mnie jednak fakt, że Hudson coraz częściej był jakiś ospały i niebywale spokojny. W łóżku też było zupełnie inaczej. Kiedyś nie podobało mu się takie spokojne podejście do tych spraw. Często miałam wrażenie, że to ja chce się z nim kochać, a nie on ze mną. Mimo wszystko, byłam cholernie szczęśliwa i gdyby wtedy ktoś powiedział mi co się wydarzy później, za nic bym mu nie uwierzyła.

- Ja otworzę. - powiedział Slash i powolnym krokiem podszedł do drzwi.

- Niespodzianka! - krzyknęły dwa znajome głosy. Szybko zamknęłam laptopa i zerwałam się z miejsca.

- Kate! Hondo! - krzyknęłam wesoło i rzuciłam się na naszych starych znajomych. Slash przywitał się z sierżantem przez podanie ręki, a Katie przytulił.

- No, to teraz pokażcie nam waszą pociechę. - powiedziała wesoło Kate i już po chwili Jimi był rozchwytywany przez tajemniczą parkę...

                 Następnego dnia była sobota. Kate i Hondo opuścili nas po kilku godzinach. Jak się okazało, przeprowadzili się do LA na stałe. Dom w Kansas stał pusty. Slash wrócił z imprezy późno w nocy, więc spał znacznie dłużej ode mnie. Nie chciałam go budzić, więc postanowiłam sama skosić trawnik. Wywlekłam kosiarkę z garażu i podłączyłam ją do zasilania.

- Jimi, nie budź jeszcze tatusia, jakbyś coś chciał to jestem przed domem. - powiedziałam do małego, który wpatrywał się w telewizor jak zahipnotyzowany.

- Okej. - odparł, nie odrywając wzroku od telewizji. Wyszłam przed dom i spojrzałam na długą trawę, która była koszona może 3 razy w przeciągu tego roku. Westchnęłam pod nosem i uruchomiłam głośny sprzęt. Wjechałam na trawnik i ruszyłam do przodu. Całkiem nieźle mi szło, lecz nagle coś głośno stuknęło. Z piskiem odskoczyłam na bok, a z kosiarki tylko się zadymiło.

- Kurwa... - mruknęłam pod nosem, podchodząc do uszkodzonej maszyny.

- Może pomóc? - zaoferował się nagle Chad.

- Co...a nie...dzięki, jakoś sobie poradzę. - mruknęłam, nawet na niego nie patrząc.

- Mogę skosić za ciebie. Przyda mi się taki odpoczynek, a przy okazji pomogę. - nie dawał za wygraną, ale co mi szkodzi? Hudson szlaja się po imprezach i ma wszystko w dupie to niech ktoś inny mi pomoże.

- No dobra, ale tego już chyba nie da się naprawić... - mruknęłam pod nosem, spoglądając na przerdzewiałą kosiarkę. Chad podszedł bliżej, kopnął w urządzenie, a kiedy z wnętrza poszły iskry, skomentował

- Faktycznie, wezmę moją i zaraz wrócę. - potem obrócił się tyłem i pobiegł truchtem w stronę swojego domu.

Slash

                 Kto kurwa śmiał włączyć traktor tuż pod moim oknem!? Głowa mi pękała, a hałas z zewnątrz jeszcze pogarszał sprawę. Postanowiłem to przeczekać, przecież nie będzie brzęczał przez wieczność.

- Kurwa... - mruknąłem pod nosem i nakryłem łeb poduszką, jednak nic to nie dało. Zerwałem się z łóżka i przeżyłem szok. Zrobiło mi się czarno przed oczami i na chwilę straciłem grunt pod stopami. Kiedy powróciła dobra widoczność, wyszedłem z pokoju, zatykając uszy dłońmi. - Michelle! - krzyknąłem z wielką chrypą i zacząłem schodzić po schodach. Będąc na dole spotkałem Jimiego, oglądającego telewizję. - Gdzie mama? - zapytałem, stając tuż przed nim.

- Tatuś! - krzyknął mały i popędził w moją stronę. Trochę ochłonąłem i  wziąłem go na ręce, ponawiając wcześniejsze pytanie.

- Mama kosi trawę. - odparł z wielkim uśmiechem i mocniej objął mnie za szyję.

- Kosi tra...co to kurwa jest!? - wrzasnąłem, a Jimi aż podskoczył. - Przepraszam. - dodałem, zatykając usta dłonią i odstawiając małego na ziemię. To co zobaczyłem po prostu mnie zamurowało.
Ujrzałem Chada. W moim ogródku. Na moim placu. Czułem jak włosy jeżą mi się na głowie.

- O, Sulie...już wstałeś. - powiedziała uśmiechnięta Chelle i chciała się do mnie przytulić.

- Co on tu robi!? - krzyknąłem, spoglądając w stronę popierdalającego na małym traktorku Chada, po czym odsunąłem się na jakieś 2 metry w tył.

- Saul, spokojnie on tylko...- zaczęła niepewnie.

- Nie Sauluj mi tu teraz, tylko odpowiadaj! - krzyknąłem, nie przejmując się obecnością Jimiego.

- Kosi trawę, bo tobie się nie chciało. Prosiłam cię kilka razy, nie pamiętasz? - zapytała, a ja zacząłem sobie co nieco przypominać.

- To i tak niczego nie zmienia. Albo ty każesz mu stąd wy...wyjść, albo ja to zrobię, ale ostrzegam, że dobrze się to dla niego nie skończy. - dodałem, podchodząc bliżej brunetki.

- Chcę to zobaczyć. - powiedziała z cwaniackim uśmieszkiem i podniosła zaskoczonego malucha do góry.

- Tak? To, kurna, bardzo proszę. - nie za bardzo wiedziałem co zrobię, ale nie chciałem wyjść na tchórza, więc ruszyłem w stronę Chada bardzo szybkim krokiem. - E! Panie ogrodnik od siedmiu boleści! Wyłącz to w tej chwili! - wrzasnąłem, starając się przekrzyczeć warkot silnika.

- Co się stało? - o dziwo łatwo poszło.

- Posłuchaj no sobie, nie wiem kto cię tego nauczył, ale cudza żona jest cudza, a to znaczy, że nie możesz na nią patrzeć, dotykać jej, ani...no kurwa, więcej tym bardziej nie możesz...Także ten, dziękujemy za skoszenie trawnika, a teraz wypierdalaj. - akurat znalazłem w kieszeni spodenek banknot 10$, więc rzuciłem nim w stronę zszokowanego gościa i wskazałem palcem kierunek, w którym powinien się udać. Krótkowłosy brunet zaczął się śmiać, ale posłusznie pojechał w prawidłową stronę. Kiedy wreszcie sobie poszedł, rzuciłem okiem na Michelle. Patrzyła na mnie z podziwem i lekko rozchylonymi ustami. Co, kurwa? Teraz też źle? Uniosłem głowę do góry i śmiałym krokiem wróciłem do salonu. - Chodź Jimi, nauczę cię grać na gitarze. - Michelle nawet nie zaszczyciłem jakimkolwiek spojrzeniem. Wziąłem małego na ręce i podreptaliśmy do mojego ulubionego pokoju, zaraz po sypialni, w którym przechowywałem wszystkie gitary...

Michelle

                 Przez prawie cały dzień nie rozmawialiśmy. Slash był chyba obrażony, ale postanowiłam poczekać, aż sam coś zrobi. Przygotowałam kolację i zawołałam na nią Jimiego i Saula. Obaj chłopcy zjawili się w mgnieniu oka, jednak Slash nadal zachowywał się dość odpychająco.

- Saulie...chcesz dokładkę? - zapytałam, patrząc niepewnie na Hudsona, który pochłaniał kanapki w kosmicznym tempie. Mulat pokiwał przecząco głową i chwycił w dłoń kubek gorącej herbaty.

- Tata! Mama! Buzi! - krzyknął mały. Uśmiechnęłam się pod nosem i zauważyłam, że Kudłacz patrzy na mnie spod włosów. Wyciągnęłam Jimiego z fotelika i odstawiłam go na ziemię, całując w policzek. - Nie ja! Wy! - dodał z wielkim wyszczerzem i powoli zaczął iść w stronę kanapy, oglądając po drodze wszystko co było w zasięgu jego wzroku.

- Obraziłeś się? - zapytałam, podchodząc bliżej. Saul zaprzeczył kiwnięciem głowy. - Jesteś zazdrosny? - dodałam, krzyżując ręce na piersiach. Slash podniósł wzrok i zmierzył mnie dość zdziwionym spojrzeniem. Dopiero po chwili zaprzeczył i wstał z miejsca. - Dasz mi buzi? - spytałam, kiedy wkładał talerz i kubek do zlewu.

- Niech twój kochany sąsiad ci da... - burknął pod nosem, a ja zaśmiałam się donośnie...

***

No to...rozdział miał być wczoraj, ale chciałam trochę przedłużyć, bo to mój ostatni post jak na razie. Przepraszam Was, ale w tym tygodniu już nic nie napiszę, ew. w sobotę, lecz niczego nie obiecuję :<

Ferie się skończyły, zapieprzam do szkoły i to tyle ode mnie. Dziękuję za te 2 tygodnie wzmożonej aktywności, było mi baaaardzo miło ♥