Rozdział 85. Let's go shopping!

Michelle

               Co oni robią przez tyle czasu w głupim sklepie? Trzy i pół godziny temu Slash zabrał Jimiego do marketu pod pretekstem zwiększenia sprzedaży płyt. Zgodziłam się, bo w końcu mogłam trochę odetchnąć od moich ukochanych chłopców. Szybko jednak tego pożałowałam i po dwugodzinnej, odprężającej kąpieli zaczęłam tęsknić. Kiedy zbliżała się 17:00 włączyłam telewizor i wygodnie usadowiłam się na kanapie z kubkiem przestygniętej herbaty z cytryną w dłoniach. Zaczęłam bawić się pilotem, poszukując nowych, ukrytych funkcji. Wreszcie usłyszałam upragniony dźwięk klucza przekręcanego w zamku. Zerwałam się z kanapy i odłożyłam kubek na stolik. Wyszłam na korytarz i zobaczyłam Slasha, a właściwie jego wypięty tyłek.
- Saul...? Co ty robisz? - zapytałam zdziwiona, na co Hudson w mgnieniu oka wyprostował się i popatrzył na mnie z wielkim uśmiechem.
- No bo...w sklepie spotkałem Axla i... - zaśmiał się pod nosem i położył sobie dłoń na karku. - Tak jakoś...samo wyszło...zrobiłem zakupy - dodał poważniej, a ja z zaciekawieniem skrzyżowałam ręce na wysokości piersi. - Zaraz wracam - powiedział i zamknął drzwi. Stałam przez moment w bezruchu i czekałam. Mocne naciśnięcie klamki. Trzask! I moi chłopcy już są w domu. Slash podał mi śpiące maleństwo i niepewnie na mnie popatrzył.
- Co przeskrobaliście? - zapytałam szeptem i podeszłam bliżej Mulata. Ten tylko się uśmiechnął i pocałował mnie w czoło.
- Pomożesz mi? - spytał, a ja niepewnie kiwnęłam głową. Slash otworzył drzwi z powrotem i wciągnął do domu wielkie pudło z chrupkami czekoladowymi. - To zanieś małego i chodź do garażu - dodał, nie przestając się uśmiechać. Ciekawa tego co zastanę na zewnątrz, zaniosłam Jimiego do pokoju. Delikatnie ułożyłam go pod kołderką i cmoknęłam jego różowy policzek. Wyszłam z sypialni, rzucając okiem na dzieło Hudsona na ścianie. Zbiegłam po schodach i wyszłam na zewnątrz. Potarłam ramiona z zimna i uchyliłam drzwi garażu. To co zobaczyłam w środku przeszło moje najśmielsze oczekiwania.
- Popierdoliło cię!? - krzyknęłam, wlepiając oczy w stos kartonów z mlekiem dla dzieci.
- Nie denerwuj się...tak jakoś wyszło. A poza tym nie mogłem już tego zwrócić, bo wtedy przegrałbym zakład - mruknął pod nosem, wyjmując dziecięce mydełka z bagażnika.
- Jaki zakład? - spytałam, podchodząc znacznie bliżej. Slash wyszczerzył się dość pokaźnie i chciał mnie przytulić. - No mów. - Odepchnęłam go z lekkim uśmiechem.
- Nieważne. I tak wygrałem. Poza tym będziesz krzyczeć, a tego nie lubię - dodał i zdjął koszulkę w dość...prowokujący sposób. - Gorąco tu, nie uważasz? - zapytał i rzucił bluzką w moją stronę.
- Ta. Pospieszmy się, bo chce mi się spać. - Ziewnęłam, zastawiając usta dłonią. Szybko wypakowaliśmy zakupy z auta i pomału zaczęliśmy wnosić wszystko do domu. Zauważyłam, że Slash wyciąga kilka dużych opakowań prezerwatyw i wybuchłam śmiechem. Wtedy podał mi 6 opakowań, mówiąc, że to już wszystko. Sam zamknął garaż i dogonił mnie w połowie alejki.
- Co tam niesiesz dziewczynko? - zapytał z wielkim uśmiechem na ustach.
- Takie kolorowe...baloniki - powiedziałam z zadziornym uśmiechem i przekroczyłam próg domu.
- A do czego one służą? - spytał, stając naprzeciwko mnie.
- Możesz je nadmuchać i przebić albo...- zatrzymałam się na chwilę, a Slash objął mnie w talii.
- Albo użyć ich do czegoś bardziej pożytecznego - dokończył i namiętnie pocałował mnie w usta. Zaczęłam dłońmi badać jego umięśnione plecy. Slash delikatnie rozsunął moją bluzę i zrzucił ją na podłogę. Potem zdjął moją koszulkę i przerwał pocałunek. Z uśmiechem na ustach zaczął mnie bezczelnie macać! Odepchnęłam jego dłonie i wskoczyłam na wysokość bioder, zarzucając mu ręce na szyję. Saul miał dzisiaj wyjątkowo dobry humor i nie przestawał się uśmiechać. Znów połączyliśmy się w ognistym pocałunku, tyle że teraz przemieszczaliśmy się w stronę sypialni...

Steven

               Obudziłem się w tym samym miejscu, w którym wczoraj zasnąłem. Tyle pamiętam. Lodowata woda spływała po moim ciele, a ja czułem ogólne odrętwienie. Ostrożnie wstałem i zacząłem łapczywie oddychać, bo jakoś tak dziwnie czarno zrobiło mi się przed oczami. Pięścią uderzyłem w odrażająco zimną ścianę i przymknąłem powieki, marszcząc czoło z bólu głowy. Czułem się fatalne. Chciałem jak najszybciej ujrzeć moją Katrin, ale gdy tylko przejrzałem się w lustrze nie wierzyłem, że to naprawdę ja. Wyglądałem jak trup. Wielkie siwe wory pod oczami, do tego byłem blady jak dupa Axla. Strząsnąłem upaprane adidasy i kopnąłem je w kąt. Szybko zrzuciłem z siebie przemoczone wodą i przesiąknięte dymem ciuchy, bez zastanowienia wrzucając je do pralki. W samych bokserkach wyszedłem z łazienki i na palcach przekroczyłem próg sypialni. Zegar na szafce Katrin wskazywał dopiero 6:27, więc miałem farta. Podniosłem skrawek białej kołdry i dość sprawnie wślizgnąłem się na wygodne łóżko. Popatrzyłem na odwróconą tyłem blondynkę i cicho westchnąłem. Bardzo delikatnie objąłem ją od tyłu w pasie i złożyłem drobnego całusa na jej szyi. Zauważyłem, że lewy kącik ust mojego aniołka wędruje lekko do góry, więc z satysfakcją wtuliłem twarz w jej pachnące włosy...

Katrin

               Obudziło mnie całkiem przyjemnie łaskoczące, ciepłe powietrze, gdzieś przy uchu. Potem zobaczyłam umięśnione przedramię na swoim brzuchu. Zaraz jednak całe szczęście minęło, gdy przypomniał mi się wczorajszy dzień. Ufałam mu, tak cholernie mu ufałam, ale to i tak moja wina, bo to ja niczego nie zauważyłam. Może gdybym wiedziała wcześniej, gdyby on cokolwiek powiedział... nie. To i tak niczego by nie zmieniło. Kilka razy rozmawialiśmy o tym, że jeśli COŚ chcemy przezwyciężyć, to nie możemy sobie tego nakazywać, narzucać. O nie, musimy po prostu rozmawiać i wspierać się nawzajem. Tutaj nie ma miejsca na szantaż, czy jakikolwiek inny przejaw manipulacji. Chciałabym, żeby Steven zrobił to dla mnie. Rzucił to w cholerę. Ale czasem wydaje mi się, że to tylko złudne nadzieje...
- Przepraszam...
Z zamyślenia wyrwał mnie stłumiony szept z tyłu głowy. Nic nie odpowiedziałam. Bez celu wpatrywałam się w okno i zbierałam odwagę na rozmowę. Bardzo poważną rozmowę.
- Powiedz mi, dlaczego to robisz. - zażądałam, mimo że to wbrew naszym niepisanym zasadom. Blondyn milczał. - Steven...proszę, powiedz coś - dodałam, gdy łzy rozpaczy zaczęły kapać na moją dłoń, podsuniętą pod policzek.
- Nie wiem. Naprawdę nie wiem. Przecież ja nie chcę być ćpunem i ty doskonale o tym wiesz - odparł w końcu i nachylił się nade mną. Mój płacz chyba wywarł na nim ogromne wrażenie, bo na twarzy Adlera z powrotem zawitało przerażenie, dokładnie takie jak wczoraj.
- Pomogę ci - zapewniłam go, patrząc prosto w jego smutne oczy. Pokiwał głową i pocałował mnie w usta. Nie chciałam się dłużej mazgaić, więc szybko wtuliłam się w jego klatę, zbierając się .

Axl

               Pora obiadowa. Zajebisty, seksowny, inteligentny tatuś Rose wyrusza ze swoją pociechą i cudowną żonką na spotkanie z przyjacielem Hudsonem, jego pociechą i fajną żonką. Państwo Hudson wymyślili sobie pogaduchy, a że nie potrafiłem oprzeć się pokusie pokonania Kudłacza w czymś innym niż zakupy, zgodziłem się i o 14:00 stawiliśmy się w willi gitarzysty Guns N' Roses. Byłem trochę niepewny tego, czy dobrze robię, ale gdy tylko ujrzałem płaczącego Jimiego - zmieniłem poglądy i uznałem, że jestem najlepszym ojcem na świecie. Bo jestem.
- A co to malutki...tatuś nie umie się tobą zająć? - zapytałem tym głosem, którym mówiłem zawsze do płaczącego Rogera i pogłaskałem małego po główce.
- Umie - burknął zbity z tropu Slash i zabrał dzieciaka sprzed mojego nosa. Popatrzyłem na niego triumfalnie i spotkałem się z dość karcącym spojrzeniem ze strony Kate. Popukała się w czoło i wskazała palcem na mnie w taki sposób, żeby reszta niczego nie zauważyła. Odwróciłem wzrok i ze spuszczoną głową poszedłem za Michelle, która właśnie przechodziła obok mnie. Sytuacja chwilowo się uspokoiła. Wyszliśmy na taras i zjedliśmy obiad. Potem posadziliśmy dzieciaki naprzeciwko siebie i wraz z Hudsonem patrzyliśmy, które jest mądrzejsze. Daliśmy im po misiu i czekaliśmy. Oczywiście Roger wygrał. Z premedytacją zabierał Jimiemu wszystkie zabawki.
- Bardzo dobrze mały! Ucz się! - zaklaskałem w dłonie i poklepałem zmartwionego Slasha po kolanie. Jimi zaczynał płakać, a Mulat popatrzył na mnie morderczym wzrokiem.
- A co ty, kurwa, pedałem jesteś, żeby mnie po kolanach macać!? - warknął dość głośno i popchnął mnie do tyłu.
- Co...zazdrościsz mi zręcznego syna!? - krzyknąłem, a wtedy Hudson się na mnie rzucił! Tego nie przewidziałem. Michelle i Kate natychmiast zabrały dzieci spod naszej opieki i z niepokojem patrzyły na następujące wydarzenia.
- Ja ci...kurwa...dam...zazdrościsz.... - mówił Slash, przepychając się ze mną na drewnianym podeście. Raz ja byłem na górze, raz on. Nie, dziewczęta. Nie będziemy się pieprzyć. Kate z Michelle co chwilę nas upominały, ale my w ogóle nie zwracaliśmy na nie uwagi.
- Spróbuj mnie tylko dźgnąć to, kurwa...jaja...ci...urwę...- zacząłem się śmiać, gdy nagle wylądowaliśmy na leżaku w pozycji dość podejrzanej. Dziewczyny wytrzeszczyły oczy, a my tak leżeliśmy i gapiliśmy się w swoje oczy. - Będziesz tak na mnie leżał?! - wrzasnąłem, a Slash w mgnieniu oka opamiętał się i zeskoczył z leżaka jak oparzony.
- Jak dzieci... - mruknęła Kate.
- Oni są tacy infantylni... - dodała Michelle z tą swoją inteligentną miną i poprawiła okulary przeciwsłoneczne na nosie. Stanąłem obok Hudsona i wyprostowałem koszulkę, której rękaw zsunął mi się z ramienia. Dziewczyny popatrzyły na siebie i zaczęły głośno się śmiać. Spojrzałem na Slasha z miną typu "WTF?", ale ten tylko wzruszył ramionami i poszedł w stronę swojej rodzinki. Usiadłem obok Kate i pocałowałem ją w policzek. Dziewczyny postanowiły przebrać się w kostiumy, bo dzisiejszego dnia z nieba lał się prawdziwy żar. Było nam to jak najbardziej na rękę, jednak wtedy dopiero zaczęło się prawdziwe porównywanie! Lepszy tyłek, fajniejsze cycki, zgrabniejsze nogi... wszystko się liczyło. Niby nic nie miałem do Michelle, ale to Kate była ładniejsza. Hudson mówił odwrotnie, ale on był ślepy. Dopiero po paru godzinach powrócił dobry klimat i znowu mogłem normalnie gadać z Mulatem. Wypiliśmy po piwie, śmialiśmy się niczym idioci, czyli jak zawsze. Na pożegnanie mocno się przytuliliśmy. Po męsku oczywiście! Michelle i Kate żegnały się z pół godziny, bo wciąż znajdowały nowe tematy do rozmów, których nie zdążyły wcześniej poruszyć...

Slash

               Wreszcie sami. Axl i Kate to nasi najlepsi znajomi, ale ostatnio mam dość tej rudej małpy. Czy on myśli, że ten jego Roger kiedykolwiek będzie tak samo zajebisty jak Jimi? Ha. Ha. Uśmiałem się. Siedziałem na leżaku, w samych niebieskich kąpielówkach i patrzyłem się na idącą pode mną mrówkę, która niosła jakieś wielkie gówno.
- Kochanie... - Z transu wyrwała mnie Chelle, przysuwając się maksymalnie blisko. Wcześniej zaniosła Jimiego do łóżeczka, po tym jak zdołałem go ululać.
- Tak? - zapytałem, obejmując ją ramieniem. Brunetka wsunęła się na moje kolana, a ja obdarowałem ją szczerym uśmiechem.
- Masz ochotę na gorącą kąpiel...? - wyszeptała mi do ucha i dłonią przejechała po mojej prawej ręce. Z zadziornym uśmieszkiem popatrzyłem jej w oczy i przelotnie musnąłem w usta. Michelle wstała i pociągnęła mnie za rękę w stronę domu. Łatwo poszło. Prowadziła mnie przez całe schody, a ja uporczywie wpatrywałem się w jej zgrabny tyłeczek. Zajrzeliśmy jeszcze do małego, ale ten spał jak zabity. Nie spieszyło nam się jakoś, aż dziwne, no nie? Weszliśmy do łazienki, a ja nogą zamknąłem drzwi i położyłem dłonie na wysokości talii Michy. Miała na sobie tylko strój kąpielowy i króciutkie spodenki, więc od razu zabrałem się za dolną część jej garderoby. Kiedy spodenki leżały na podłodze, przerwaliśmy na chwilę nasze jak dotąd spokojne igraszki, aby brunetka mogła ustawić gorący strumień wody, która miała wypełnić całą wannę. Całując się, wskoczyliśmy do wody. Szok termiczny wywołał u mnie gęsią skórkę. Michelle usadowiła się na moich udach i zaczęła delikatnie całować moją szyję...